Mój zredukowany plan na dzisiejszy dzień zakładał przejazd do Phuket Town (administracyjna stolica wyspy), jego małą eksplorację a następnie wizytę w najsłynniejszych świątyniach Phuket w Wat Chalong – i powrót do Patong.
Do Phuket Town pojechałem lokalnym busikiem podobnego typu do tych, które spotykałem już wcześniej na Koh Samui oraz w Pattaya – to była tylko trochę większa wersja.
Samo przemieszczanie się po wyspie tymi środkami transportu kosztuje 30-40 bahtów za kurs czyli grosze. Niestety najszybszy środek transportu to nie jest – wyjazd z Patong/wjazd do Phuket Town (i odwrotnie) związany jest z koniecznością pokonania nieprawdopodobnego korka – a do tego dochodzi to, że bus zatrzymuje się dosłownie co chwilę. Ale nie ma co narzekać – w ok. 40 minut dowiózł mnie szczęśliwie na miejsce.
Są też oczywiście tuk-tuki – w Patong wyglądające inaczej niż się zazwyczaj kojarzą. Nieoficjalnie zresztą mówi się, że transportem w Patong rządzi tuk-tukowa mafia. Jest także wspominany już przeze mnie wcześniej Grab Taxi.
Na dzisiaj tyle. Dalszy ciąg postaram się zebrać jutro.W Phuket Town przesiadłem się na kolejny „busik” – tym razem jadący w kierunku plaż Karon i Kata. Busy w prawie wszystkich kierunkach odjeżdżają w Phuket Town z okolic Central Market na Ranong Street. Tam zazwyczaj zaczynają i kończą kurs, trzeba tylko pytać kierowców który pojazd jest właściwy.
Wat Chalong to prawdopodobnie najbardziej znany kompleks świątyń na Phuket. Jest położony praktycznie przy głównej drodze, więc po wyjściu z busa nie trzeba się specjalnie gimnastykować, żeby dotrzeć na miejsce.
Tradycyjnie już, jak przed każdą szanującą się świątynią podczas tego rejsu przywitała mnie odpowiednia brama:
…za którą rozpościera się spory kompleks, na który składa się kilka świątyń czynnych i kilka będących w renowacji lub budowie (chociaż tych drugich może być mniej bo przeznaczenie niektórych obiektów nie do końca jest jasne – na pierwszy rzut oka wyglądają w każdym razie jak świątynie).
To jedna z pierwszych świątyń, niedostępna dla turystów:
Naprzeciwko niej znajduje się druga – przylegająca bezpośrednio do budynków zamieszkałych przez mnichów:
Wewnątrz można zobaczyć posągi, do których miejscowi przyklejają kawałki złotej folii:
Nieco głębiej położona jest najważniejsza – trzypoziomowa świątynia:
Jako jedyna jest otoczona czterema dzwonnicami:
Wnętrza tej świątyni można swobodnie zwiedzać (oczywiście po zdjęciu butów, czapek i przestrzeganiu zasad dot. ubioru). To pierwszy poziom (parter) obiektu:
Swoją drogą ciekawe co jest przechowywane w tych ostentacyjnie prezentowanych wszystkim sejfach…
:-)
To drugi poziom:
Na najwyższym piętrze znajduje się duże przeszklone pomieszczenie, w której przechowywane są relikwie Buddy.
Roztacza się stąd widok na cały kompleks świątynny:
…w oddali widać również gigantyczny pomnik Wielkiego Buddy na wzgórzu (zdjęcie kiepskie ale lepsze takie niż żadne):
…a poza tym dopiero stąd widać jaką skalę ma jarmark towarzyszący świątyniom:
Na stoiskach targowiska między świątyniami można kupić chyba wszystko. Dominuje odzież i gastronomia oraz przedmioty związane z kultem religijnym.
Jeśli chodzi o ten ostatni to widziałem to już w kilku miejscach ale dopiero tutaj udało mi się zrobić zdjęcie. W pobliżu wielu świątyń można zobaczyć coś przypominającego „komin”:
Na jednym z licznych stoisk z kolei można zakupić specjalną taśmę, przypominającą połączone ze sobą kapiszony do zabawkowego pistoletu ale w zwielokrotnionym rozmiarze.
Taśmę przekazuje się osobie obsługującej to miejsce, która odrywa z niej część i oddaje z powrotem (są na niej napisy po chińsku) a następnie zawiesza ją wewnątrz pieca i zapala lont:
Huk jest naprawdę spory (w zależności od długości taśmy sekwencja trwa do 20-30 sekund), otwory w kominie go jeszcze wzmacniają.
Z pewnością ma to jakieś głębsze znaczenie religijne lub kulturowe jednak póki co nie udało mi się tego zgłębić.
Jeszcze główna dzwonnica kompleksu:
…oraz pięknie przystrzyżone drzewka, które w zasadzie można zobaczyć tylko tuż obok świątyń – bo wszędzie indziej są kramy:
A wracając do kramów – przegląd tego co oferują wymagałby pewnie z pół dnia. Zaczynając od prażonych kasztanów z trudno powiedzieć czym:
….jakieś dziwne chrupki
…żywe żółte ropuchy sprzedawane w woreczkach (podobnie jak cała masa innych zwierzaków):
na laskach przypominających nasze ciupagi kończąc
:-)
Pierwotny mój plan zakładał, że stąd pojadę zobaczyć posąg Wielkiego Buddy oraz punkt widokowy na końcu plaży Kata (widać z niego kilka zatok z plażami w jednym ciągu – to chyba jeden z najbardziej znanych plażowych widoczków z Phuket). Niestety ze względu na słabszą formę dostosowałem zamiary do możliwości i z Wat Chalong wróciłem do Phuket Town – w ten sam sposób, w który dotarłem w przeciwnym kierunku.
Phuket Town do jakichś szczególnie pięknych miejsc na pewnie nie należy ale można tutaj zobaczyć kilka pozostałości po kolonialnej architekturze. Jest to tym łatwiejsze, że duża ich część jest zlokalizowana przy ulicach Ranong i Krabi oraz łączących je przecznicach.
Jednymi z ciekawszych jest budynek obok biura Thai Airways:
…czy muzeum tajskie
Mi najbardziej podobał się poniższy budynek z napisem „Blue Elephant” będący siedzibą szkoły kucharskiej – trudno mi powiedzieć, na ile jest on autentyczny a na ile jest to imitacja nawiązująca do kolonialnej historii wyspy:
Jeszcze kilka zdjęć z innych części starego miasta Phuket Town – spomiędzy zwojów obowiązkowych kabli wiszących nad ulicami można czasami wypatrzeć interesujący lub ładny budynek:
Oczywiście w Phuket Town nie brakuje też świątyń. W wielu spośród nich widać, że przygotowania do chińskiego Nowego Roku (5 lutego) są w pełni. Pierwszą odwiedziłem świątynię położoną tuż przy szkole:
…ale świątyń w Phuket Town naprawdę nie brakuje:
Jeszcze dwa symbole Phuket Twon – złoty smok w miejskim parku:
…i wieża zegarowa na jednym z największych miejskich rond:
Gdyby komuś nie chciało się pomiędzy tym wszystkim chodzić (było naprawdę gorąco) dostępny jest za grosze (chyba 5 bahtów za kurs) różowy autobus miejski kursujący po Phuket Town:
Akurat gdy wyjeżdżałem z Phuket Town, w okolicach Central Market zaczęła się rozkładać późnopopołudniowa gastronomia, na przykład z takimi rybami:
Na wyjeździe z miasta minąłem jeden z setek wizerunków króla:
…i po niespełna godzinie dotarłem do Patong.
Na koniec jeszcze kilka zdjęć z jednego z kilku Patong-owych targów z jedzeniem – ten akurat funkcjonuje pod nazwą OTOP:
I w ten sposób mój pierwszy dzień w Phuket dobiegł końca. Zrobiłem mały objazd po wyspie i chociaż pierwotny plan został zrealizowany tylko w części to i tak jestem zadowolony z tego co mi się udało zobaczyć, biorąc pod uwagę, że jeszcze rano nic nie wskazywało, że w ogóle zejdę na ląd…Drugi dzień na Phuket spędziłem wyłącznie w Patong czyli miejscu, w którym schodziliśmy ze statku.
Podobno prawdziwy Patong można zobaczyć tylko po zmroku. Nie udało mi się zweryfikować, czy to prawda – pomimo, że pierwotnie miałem wczoraj plan wieczornego wypadu do Patong to jednak zmęczenie materiału przeważyło.
Patong to zatoka z kilkukilometrową plażą o tej samej nazwie. Miejsca na niej raczej nie brakuje, chociaż do najspokojniejszych miejsc pewnie nie należy. Sekcje, w których można się kąpać są poprzedzielane częściami dla łodzi i skuterów oraz różnych innych plażowych atrakcji. Wygląda to tak:
Na pewno na Phuket są jednak spokojniejsze i mniej hałaśliwe miejsca, gdzie można plażować.
Tu natomiast można dosłownie na każdym kroku dać się wymasować:
…i oczywiście napoić oraz nakarmić.
Ewentualnie jeśli komuś znudzi się tradycyjny masaż, może skorzystać z „fish masage” dostępnego w wielu miejscach – pod chmurką i w klimatyzowanych pomieszczeniach:
Wzdłuż plaży jeździ właśnie autobus do Phuket Town, z którego korzystałem wczoraj. Dzisiaj potrafił on wyglądać na trochę zatłoczony
:-) :
Mówiąc szczerze, w Patong miałem w planie wyłącznie spacer połączony z jakimiś zakupami. Zacząłem od Bangla Street czyli zagłębia imprezowego wyspy:
Masz kolejnego zapisanego do śledzenia relacji [emoji106]Napisz proszę z jakim wyprzedzeniem planowałeś w tym przypadku ten rejs.Również spokojnego lotu i wybornej pogody podczas rejsu życzę.
@brzemia - tak, tym razem LOT, swoją drogą za miesiąc będzie 10 lat odkąd leciałem z nimi ostatnio na dalekim dystansie więc zobaczę co się w międzyczasie zmieniło. Przy okazji podziękowania dla @Yaszczyk za pomoc w znalezieniu biletu w przyzwoitej cenie. W zimie zwykle gdzieś wyjeżdżam a Karaibów na razie wystarczy, do Azji mnie ciągnęło już od jakiegoś czasu a styczeń/luty to dobre miesiące w tej okolicy. Cena też moim zdaniem najgorsza nie była
:-)@tarman - rejs rezerwowałem w maju ub.r., razem z listopadowo-grudniowym transatlantykiem. Bilety lotnicze rezerwowałem pod koniec sierpnia, hotele w połowie listopada a na dobre zacząłem się interesować poszczególnymi portami, co zobaczyć, jaką wycieczkę wybrać i gdzie wyskoczyć w poszczególnych miejscach jakieś dwa tygodnie temu. Tak, że przygotowania jak widać były mocno rozłożone w czasie
:-)
Pytanie praktyczno techniczne jako ze w roznych dziwnych miejscsch bywasz w krotkim odstepie czasu czy stosujesz jakas profilaktyke antychorobowa? Jakies szczepienia? Rejs to specyficzna podroz bo jedzenie jest na statku, woda itp tez glownie ns statku, ale jednak jakis kontakt z flora i fauna lokalna masz.Tapniete z telefonu
@brzemia - z tego co kiedyś sprawdzałem wydaje mi się, że poza Amazonią w porze typowej dla rejsów (czyli suchej) nie ma konieczności szczepień - chyba, że ktoś chce się gdzieś głębiej zapuszczać lub korzystać "na bogato" z lokalnej kuchni. Ja tutaj na pewno od tego drugiego stronił nie będę ale bez przesady - postaram się zachować tzw. zdrowy rozsądek. A woda i napoje wyłącznie butelkowane lub ze statku. Jak jesteśmy przy chorobach to dla mnie większym problemem są przeziębienia. Praktycznie z każdego rejsu 14 dni+ wracam przeziębiony - klimatyzacja, ciągłe przechodzenie pomiędzy pomieszczeniami o różnej temperaturze lub na zewnątrz, przeciągi itd. robią swoje. W związku z tym jakąś podstawową apteczkę zawsze ze sobą zabieram.
@oskiboski - nie bardzo miałem po co jechać do centrum. Niestety z lotami KRK-WAW mam różne doświadczenia i teoretycznie mogłem lecieć nawet o 21 i prawie nie czekać na następny lot w wawie - ale nie chciałem. Jeśli coś posypałoby się o 21 to straciłbym dzień w Singapurze, a wolę już posiedzieć parę godzin w saloniku. Korona z głowy mi nie spadła:-) Dotarłem na miejsce i czekam w kolejce do immigration. Później napiszę parę zdań więcej.
Fajnie powspominać Sinagpur. Już się bałam, że nie nawiedziłeś żandego hawkers center, ale na szczęście są. Chyba w żadnej podróży nie pożarłam tyle co w Singapurze.Jeśli chodzi o centrum to niedaleko są przynajmniej dwa, La Pau Sat i Maxwell. Warto też, wbrew pozorom, odwiedzić centra handlowe (w bardziej turystycznej części to np. centra na Orchard Road, albo centrum handlowe niedaleko Flyera i toru wyścigowego), bo większość z nich ma jedno lub kilka pięter w stylu hawkers center i nie nalezy kojarzyć tego ze znanymi nam w Polsce/Europie 'galerianymi' restauracjami. Tam można też dobrze zjeść. Btw. Bardzo mi się fajnie czyta Twoje relacje, ja chyba pozostane przy lataniu (może na emeryturę się przerzucę:D), ale poczytać ciekawie
:) Miłej podróży i już zazdroszczę tajskiego żarełka;))
Fajnie się czyta, nawet czasem myślę że może by kiedyś spróbować takiego rejsu, ale to kiedyś:) W Singapurze spędziłem 3 dni i stwierdzam że to za krótko, muszę tam wrócić:) Czekam na dalszy ciąg
Mam pytanie odnośnie zasad opuszczania statków Costy. Przeczytałem gdzieś, że zejście na ląd rozpoczyna się o godzinie 9. Samolot natomiast mam o godzinie 12. Czy jest możliwe by opuścić statek szybciej (do tego portu statek dopływa dzień wcześniej). Czy jedyną opcją jest zejście na ląd dzień wcześniej ?
Czekam na wrażenia z Sihanoukville, które wciąż reklamowane jest poprzez rajskie plaże. Od 1,5 roku jest to miejsce bardzo agresywnych inwestycji chińczyków (hotele), co spowodowało, że krajobraz wokół miasta jest księżycowy, a same plaże z wyjątkiem Otres, zaśmiecone. Jak byłem tam w Boże Narodzenie i Brytyjka prowadząca firmę nurkową powiedziała, że z plaż zabrało się prawie 100 knajpek i przeniosło do Kampot. Dla mnie przykład kompletnej degradacji, ale ciekaw jestem Twojej relacji :)
Czekam na wrażenia z Sihanoukville, które wciąż reklamowane jest poprzez rajskie plaże. Od 1,5 roku jest to miejsce bardzo agresywnych inwestycji chińczyków (hotele), co spowodowało, że krajobraz wokół miasta jest księżycowy, a same plaże z wyjątkiem Otres, zaśmiecone. Jak byłem tam w Boże Narodzenie i Brytyjka prowadząca firmę nurkową powiedziała, że z plaż zabrało się prawie 100 knajpek i przeniosło do Kampot. Dla mnie przykład kompletnej degradacji, ale ciekaw jestem Twojej relacji
:)
@mnowic76O tak, to dobitny przykład jak kończą się Chińskie inwestycje, a Chińczycy bogacą się w szaleńczym tempie i takich "inwestycji" będzie więcej. Doszło do tego, że w sklepach wokół ich hoteli w SH nie ma cen, bo nikt o o to nie pyta. Całe szczęście można w mniej niż godzinę dostać się na którąś z Rongów - tam są i rajskie plaże i święty spokój.
greg2014 napisał:Już depeszuję ze statku – posłusznie melduję, że dotarłem na miejsce bez większych problemów
:-)@greg2014 wrzuc jak najwiecej z kuchni i wyboru alkoholi jesli mozesz i pomyslnych wiatrow.
:)
cywa13 napisał:Mam pytanie odnośnie zasad opuszczania statków Costy. Przeczytałem gdzieś, że zejście na ląd rozpoczyna się o godzinie 9. Samolot natomiast mam o godzinie 12. Czy jest możliwe by opuścić statek szybciej (do tego portu statek dopływa dzień wcześniej). Czy jedyną opcją jest zejście na ląd dzień wcześniej ?Jeżeli statek już stoi w porcie, to nie powinno być problemu z wczesnym zejsciem. Oczywiście trzeba się rozliczyć z rachunku, i o wszystkim poinformować recepcję. Jedyny mankament - samemu trzeba taszczyć bagaże.Wysłane z mojego SM-G955F przy użyciu Tapatalka
@greg2014 kolejna wspaniała relacja, dziękuję Ci za nią i mam nadzieję, że dostałeś (dostaniesz?) od prezesów tego forum co najmniej koszulkę z napisem F4F, być może nawet wyprodukowaną w jednym z krajów, które opisałeś.
:) Dziękuję zwłaszcza za post #35 - był dla mnie, z wielu względów, bardzo poruszający i jednocześnie przygnębiający.
:(
@Don_Boorak - no niestety trzeba powiedzieć, że Kambodża to bardzo biedny kraj. Najpierw wykrwawiła go wojna domowa a teraz wykorzystują inni. Obawiam się, że jak już powstanie cała ta hotelarsko-hazardrowa infrastruktura, to kasę będą robić Chińczycy, a dla mieszkańców Kambodży nic sie nie zmieni.
Moze to te kokosy... jakos teoria o jedzeniu ze statku mnie nieprzekonuje. Oni wiedza co sie dzieje jak 4000 klientow ma problemy z zołądkiem.Tapniete z telefonu
greg2014 napisał:Niestety tym razem Singapur obejrzałem tylko z pokładu. Dopadło mnie jakieś wyjątkowo uciążliwe zatrucie żołądkowe – „klątwa faraona” w wersji azjatyckiej i co gorsza, po jedzeniu na statku. Strach w tej sytuacji było wybierać się w teren. Mam nawet prawie pewnych podejrzanych, którzy do tego doprowadzili – owoce morza, które wcinałem wczoraj w bufecie na lunch i kolację. Mój dzień wygląda dzisiaj zatem dość mało ciekawie. Bywa…To pewnie taka mała zemsta Costa Fortuny, bo chciałem sobie trochę na nią ponarzekać w relacji
:-) Spokojnie, jeszcze zdążę...@greg2014 jak zwykle wyborna, rzeczowa i z drobnymi pomocnymi szczegolami relacja.
:) Mam nadzieje, ze jest ci lepiej i zdrowia zycze.Take care.
Pozdrawiam serdecznie współtowarzysza z rejsu (z pierwszego tygodnia). My już niestety wróciliśmy do zimnej Polski.Jak miło poczytać relację z pierwszego wspólnego tygodnia i kolejnego, już bez nas.
brzemiaSpotkaliscie sie na statku?Tapniete z telefonu
Tak. Okazuje się, że również kilkukrotnie rozmawialiśmy. Jaki Świat jest mały. Przed rejsem szukałam informacji, ale tych nie było zbyt wiele. Myślę, że ta relacja dla planujących podobny rejs będzie skarbnicą wiedzy.
greg2014@gosiap27 - serdecznie pozdrawiam - już ze słonecznej Malezji:-)))@brzemia - Nick za wiele nie zdradza i pewności nie mam ale wydaje mi się, że tak:-)
greg2014@gosiap27 - serdecznie pozdrawiam - już ze słonecznej Malezji:-)))@brzemia - Nick za wiele nie zdradza i pewności nie mam ale wydaje mi się, że tak:-)
@greg2014 - zastanawiam się nad rejsem malediwy sri lanka indie w przyszłym roku, czy może masz więcej informacji lub podpowiesz gdzie takowych poszukiwać? Jakieś relacje, opisy portów, czyli jak to w miarę tanio, na własną rękę ogarnąć? Kierunek wydaje się ciekawy i w miarę cenowo fajnie wychodzi. Dziękuję
gosiap27 napisał:@greg2014 - zastanawiam się nad rejsem malediwy sri lanka indie w przyszłym roku, czy może masz więcej informacji lub podpowiesz gdzie takowych poszukiwać? Jakieś relacje, opisy portów, czyli jak to w miarę tanio, na własną rękę ogarnąć? Kierunek wydaje się ciekawy i w miarę cenowo fajnie wychodzi. Dziękuję@gosiap27 - myślę, że same rejsy bez problemu znajdziesz na jednej z popularnych wyszukiwarek, np. https://www.kreuzfahrtberater.de/Regularnie (wiele rejsów w sezonie) pływa tam np. Costa (rejsy z Mumbaju, na trasie zarówno Sri Lanca jak również Male) - aczkolwiek statek moim zdaniem najgorszy w ich flocie. Może w międzyczasie zrobią mu jakiś remont.Sporadycznie pojawiają się tam też inne linie: np. AIDA, Celebrity, Princess, MSC (ale tu tylko same Indie)...Co do opisów portów to zaczynam zawsze od standardowych baz dot. portów:https://whatsinport.comhttp://www.tomsportguides.com/portguides.htmlhttp://cruiseportwiki.com/Piraeushttp://cruisecrocodile.com/cruise-port-information/http://www.cruiseportinsider.comUprzedzam, że tam znajdziesz raczej podstawowe informacje niż odpowiedź na wszystkie Twoje pytania.Dorzucam do tego wujka google, w którym szukam relacji z poszczególnych miejsc. Jak nie ma po polsku (ale zwykle coś się znajdzie) to w innych językach.Potem bazując na tym co wyczytam z w/w źródeł składam sobie jakiś plan i sprawdzam rozwiązania komunikacyjne. 99% to szukanie w google, gotowych stron niestety Ci nie jestem w stanie podać.Ale najpierw sobie ustalcie trasę żeby wiedzieć czego szukać. Do przyszłego roku macie sporo czasu więc małymi kroczkami powinno się to udać poukładać
:-)
gosiap27 napisał:@greg2014 - zastanawiam się nad rejsem malediwy sri lanka indie w przyszłym roku, czy może masz więcej informacji lub podpowiesz gdzie takowych poszukiwać? Jakieś relacje, opisy portów, czyli jak to w miarę tanio, na własną rękę ogarnąć? Kierunek wydaje się ciekawy i w miarę cenowo fajnie wychodzi. DziękujęMogę co nieco podpowiedzieć, płyneliśmy rok temu.Wysłane z mojego SM-G955F przy użyciu Tapatalka
wocialgosiap27 napisał:@greg2014 - zastanawiam się nad rejsem malediwy sri lanka indie w przyszłym roku, czy może masz więcej informacji lub podpowiesz gdzie takowych poszukiwać? Jakieś relacje, opisy portów, czyli jak to w miarę tanio, na własną rękę ogarnąć? Kierunek wydaje się ciekawy i w miarę cenowo fajnie wychodzi. DziękujęMogę co nieco podpowiedzieć, płyneliśmy rok temu.Wysłane z mojego SM-G955F przy użyciu Tapatalka
@wocial dziękuję za odpowiedź. W zasadzie to już zadatkowaliśmy rejsik i zabieram się za zgłębianie portów na trasie. Czasu co prawda dużo ale już widzę, że po polsku niewiele w temacie. Czy sami organizowaliście doloty i zwiedzanie? My sami, więc każda wskazówka cenna. Jak to wygląda cenowo w portach? Czy po wyjściu bez problemu zorganizuję transport, głównie w Indiach i Sri Lance,? Co warto zwiedzić? Pozdrawiam. Pozdrawiam też tych @greg2014, którzy już muszą się zderzyć z Polską zimą :-) My niestety po powrocie chorzy.
wocialgosiap27 napisał:@greg2014 - zastanawiam się nad rejsem malediwy sri lanka indie w przyszłym roku, czy może masz więcej informacji lub podpowiesz gdzie takowych poszukiwać? Jakieś relacje, opisy portów, czyli jak to w miarę tanio, na własną rękę ogarnąć? Kierunek wydaje się ciekawy i w miarę cenowo fajnie wychodzi. DziękujęMogę co nieco podpowiedzieć, płyneliśmy rok temu.Wysłane z mojego SM-G955F przy użyciu Tapatalka
@wocial dziękuję za odpowiedź. W zasadzie to już zadatkowaliśmy rejsik i zabieram się za zgłębianie portów na trasie. Czasu co prawda dużo ale już widzę, że po polsku niewiele w temacie. Czy sami organizowaliście doloty i zwiedzanie? My sami, więc każda wskazówka cenna. Jak to wygląda cenowo w portach? Czy po wyjściu bez problemu zorganizuję transport, głównie w Indiach i Sri Lance,? Co warto zwiedzić? Pozdrawiam. Pozdrawiam też tych @greg2014, którzy już muszą się zderzyć z Polską zimą
:-) My niestety po powrocie chorzy.
Witamy w Polsce
;)Obiecałeś jeszcze cos o statku. Mnie zachwycają kolory w twojej relacji i podbudowała mnie informacja ze te rejony to nie tylko ping-pong show!! Wiekie dzieki i czekam na jakies podsumowanie.Tapniete z telefonu
@brzemia - na temat statku napisze w podsumowaniu chociaż uprzedzam, że jakaś laurka to nie będzie:-)A kolory w realu wyglądają nieprawdopodobnie. Chciałoby się stać i patrzeć bez końca. Wielu miejscom ciężko zresztą zrobić fotkę - trzeba zwykle poczekać, aż nikt niczego nie będzie zasłaniał. Polecam ten kawałek świata wpisać na listę miejsc do zobaczenia:-)
Dziękuję za kolejną rewelacyjną relację! Czekam również na opinię o samym statku. Jakoś nie mogę się przełamać i szukając propozycji na kolejne rejsy, z jakiegoś powodu zawsze omijam Costę. Twoje dotychczasowe relacje ociepliły mi nieco jej wizerunek,ale to chwilowe ocieplenie chyba zniknie po tej recenzji;-) A wracając myślami do Singapuru, utwierdzam się z kolei w przekonaniu,że to ścisła czołówka moich ulubionych miast na świecie. Pozdrowienia!
Dzięki Tobie, czuję się, jakbym sama widziała te wszystkie miejsca.Jeśli możesz napisz w podsumowaniu +- koszty całości oraz ile wcześniej bukowałeś wszystko.
Zanim podsumujesz statek, przeczytałem na seascanner.com : In December 2018 Costa Fortuna is going to be renovated in Singapure before if comes to the Mediterranean.Odnowili?Tapniete z telefonu
Tak, statek przeszedł renowację po odebraniu go przez Costę od Chińczyków (pływał przez długi czas na czarterach z chińską obsługą i był w ogóle niedostępny dla europejskich turystów; europejska była wówczas tylko załoga marynarska i kapitan). Renowacja polegała na tym, że statek poszedł na tydzień do stoczni, gdzie przez 24h/dobę pracowało na nim około 1000 ludzi doprowadzając go do standardów Costy. Wyszło im tak sobie, chociaż jakiejś katastrofy nie było. Problem Costa Fortuny to jednak nie tylko kwestia stanu statku jako jednostki pływającej ale drobnych rzeczy związanych z jego funkcjonowaniem. Napiszę o tym jak będę trochę bardziej przytomny
:-)
Wyprawa zakończona zatem przyszedł jeszcze czas na małe podsumowanie:TrasaW moim przypadku o wyborze tego rejsu zdecydowała wyłącznie trasa. Jeśli chodzi o statek byłem od początku przygotowany na niespodzianki (bardziej negatywne niż pozytywne – dlaczego, o tym dalej). Po powrocie mogę spokojnie powiedzieć, że trasa w pełni odpowiadała temu, czego się spodziewałem – jeśli pod tym względem zdarzyły się jakieś niespodzianki to raczej na plus.W mojej ocenie trasa rejsu była bardzo ciekawa i zróżnicowana jeśli chodzi o to, co można było zobaczyć w poszczególnych miejscach. Być może lokalizacje portów w Laem Chabang oraz Port Klang nie są najszczęśliwsze ale nie można też przesadzać – wbrew wielu opiniom z Internetu wydostanie się z tych portów za rozsądne pieniądze było jak najbardziej możliwe. Ten rejs był sprzedawany w wersji jedno- lub dwutygodniowej. Gdybym miał do wyboru tylko jeden tydzień, w mojej ocenie zdecydowanie lepszy był ten z Malezją na trasie – ale to moje subiektywne zdanie. Malezja w ogóle robi nieporównanie lepsze wrażenie niż Tajlandia. Dosłownie inny świat.Najbardziej mi się podobało na Langkawi i Penangu. Świetna była również statkowa wycieczka do Kuala Lumpur. Kambodża – poza bardzo ciekawą wycieczką do parku narodowego była dla mnie swojego rodzaju szokiem kulturowym. Z kolei Koh Samui w mojej ocenie jest mocno przereklamowane a „zdzieranie” tam z turystów najbardziej rozwinięte porównując ceny obowiązujące w tym miejscu z innymi odwiedzonymi lokalizacjami w Tajlandii. O Phuket w sumie nie wiem co napisać – bardziej ciekawe dla mnie było wnętrze wyspy niż imprezowy Patong. Jeśli to ode mnie by zależało, to lepiej gdyby statek dwa dni spędził na Langkawi albo Penangu niż na Phuket - ale to już luźne spekulacje.Z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że wyprawa do Bangkoku na jeden dzień ze względu na wielkość miasta to raczej kiepski pomysł. Mi sprzyjał brak korków w dniu, w którym się tam wybrałem ale jednak odległość od portu jest spora i warto o tym pamiętać. Zresztą mogące stanowić alternatywę dla Bangkoku okolice Pattaya (ale już nie sama Pattaya) wbrew obiegowym opiniom potrafią być ciekawe. Świątynię Prawdy w tej okolic uważam za prawdziwą perełkę i absolutne „must see”.StatekWchodząc na statek w Singapurze, w rozmowie z polską rezydentką, z którą znaliśmy się już z innego rejsu powiedziałem wprost, że znając historię statku nie spodziewam się na nim cudów – ale od początku była to dla mnie kwestia drugoplanowana – jak wspomniałem wcześniej kluczowa była trasa rejsu i porty po drodze.Costa Fortuna nie jest statkiem ani nowym ani starym – to jednostka w średnim wieku, jakich po morzach pływa zdecydowana większość. Niestety ale fakt, że przez wiele miesięcy (o ile nie lat-tego już nie pamiętam) pływała ona głównie na czarterach dla chińskich biur podróży, na pewno dobrze jej nie zrobił. Warto wspomnieć, że taki czarter (przynajmniej u Costy) wygląda tak, że operator czarterujący jednostkę wstawia na statek wszystko co widzi pasażer – swoją obsadę hotelu (od szefostwa po stewardów), obsługę baru, cenniki i menu, obsadę kuchni, wszystkie ekipy odpowiedzialne za rozrywkę, animatorów itd. Costa jest odpowiedzialna podczas czarteru jedynie za pilnowanie tego, aby statek pływał i od strony technicznej trzymał się kupy. Niestety ale taka praktyka powoduje dużo większą degradację statku niż normalna eksploatacja przez armatora, którego standardy utrzymania statku są wyższe.Tak jak wspominałem wcześniej, po zakończeniu czarterów statek przeszedł renowację ale powiedzmy sobie szczerze: naprawiono to, co było w najgorszym stanie a poza tym to głównie „pomalowano trawę na zielono”. Nie da się w tydzień zrobić czegoś, co wymaga kilka razy dłuższego czasu. Zresztą prace renowacyjne na statku na różnych odcinkach trwały cały czas podczas naszego rejsu – np. w czasie postoju w portach wymieniano fragmentami płytki w Grand Barze, poręcze na schodach czy wykładziny w niektórych miejscach. Jak dla mnie statek odstaje nadal od standardu Costy – ale sam jego wygląd wcale nie jest jakiś problematyczny. Dużo bardziej mnie drażniła (chociaż chciałoby się powiedzieć dosadniej) cała masa drobnych rzeczy, na które być może zwracałem uwagę dlatego, że mam porównanie z innymi statkami Costy i tym jak one funkcjonują. Obsługa statku w wielu miejscach jest niestety niezgrana, nie do końca przeszkolona i porusza się po nim niepewnie. Z kolei szefostwo hotelu, które powinno być odpowiedzialne za wdrażanie i utrzymanie standardów jakości robi niewiele, żeby dorównać do standardu Costy – co moim zdaniem jest konieczne, ponieważ statek wkrótce wraca do Europy.Jakie rzeczy mam na myśli: wyłączenie głównego basenu z powodu gruntownego czyszczenia podczas dnia na morzu – tak jakby nie można tego było zrobić dzień wcześniej/później, gdy statek stał w porcie i większość pasażerów i tak była na zewnątrz. Także basen rufowy przez ostatnie 2 dni był wyłączony bo w jego okolicy coś wymieniano i w związku z tym ogrodzono go taśmami. W bufecie praktycznie nie było w ogóle owoców z tego rejonu i co wkurzało najbardziej - praktycznie codziennie połowa automatów do wody (różnych w różnych dniach) była nieczynna – można to było zgłaszać w nieskończoność. Od wielu osób na nietypowe pytania najłatwiej było usłyszeć odpowiedź, że coś jest niemożliwe, chociaż wiedziałem, że to nieprawda – i dopiero drążenie powodowało, że niemożliwe nagle stawało się możliwe. Trudno mi także zrozumieć dlaczego w trakcie rejsu Costa wysłała mi wiadomość o zmianie trasy mailem zamiast przekazać ją do kabiny (przecież mogłem nie odbierać maili). Pomijam już kwestie kuriozalne jak np. podwójne naliczenie rachunku w pizzerii. I całkowite drobnostki – jak brak tradycyjnego tabla z zdjęciami kapitana oraz oficerów (może się wstydzili), brak możliwości zakupu przyszłych rejsów na statku (z tym spotkałem się pierwszy raz na statku Costy), wydrukowane ceny na biletach na wycieczki niezgodne z informacją z katalogu wycieczek, trudny do zrozumienia wielodniowy chaos przy próbie zmiany stolika w restauracji czy zlikwidowanie najspokojniejszego miejsca na statku czyli biblioteki (jest tam obecnie biuro osoby odpowiedzialnej za Costa Club – swoją drogą człowiek był biedny bo ciągle stała do niego kolejka ludzi z różnego rodzaju utyskiwaniami). Wszystkie te rzeczy to drobnostki jednak ich natężenie na Costa Fortuna było zatrważająco duże. To moje drugie doświadczenie ze statkiem, który niewiele wcześniej pływał na czarterach z biurami podróży i drugie negatywne. Podsumowując: Costa Fortuna w moim odbiorze w konkurencji „najgorszy statek, na jakim byłem” zajęła mało chwalebne drugie miejsce – i zadecydował o tym w dużo większym stopniu chaos organizacyjny i niezgranie/brak odpowiedniego przeszkolenia załogi niż jej ogólny wygląd i wrażenia estetyczne. Gdyby chodziło tylko o te drugie, na pewno nie „wylądowałaby” tak nisko. I żadnym pocieszeniem nie jest, że byłem na jeszcze gorszym statku (też zresztą z czarterową historią).Dla mnie jest to cenna wskazówka, że jeśli kiedyś Costa zdecyduje się na wycofanie pływających w Azji od wielu lat na czarterach (głównie dla chińskich biur podróży) dwóch innych statków: Costa Serena i Costa Atlantica – aby trzymać się od nich z daleka. Mam również bardzo duże obawy o jeden z najmniejszych a zarazem najładniejszych i najwygodniejszych (kiedyś) moim zdaniem statków Costy: Costa NeoRomantica, która od dłuższego czasu bazuje w Japonii i bardzo dużą część czasu również pływa na czarterach. Teraz pomimo, że wspominam ten statek bardzo pozytywnie, pewnie będę się bał na niego wybrać…PrzygotowaniaTen rejs jak mało który pokazał mi również, że aby jak najbardziej efektywnie spędzić czas w poszczególnych potach kluczowe jest wcześniejsze przeprowadzenie rozpoznania – szczególnie pod kątem możliwości transportowych oraz atrakcji do zobaczenia. To moja wskazówka dla wszystkich, którzy będą wybierali się w ten region – być może moja relacja będzie w tym mogła być jakimś wsparciem.Ważną sprawą jest posiadanie mobilnego dostępu do Internetu, zainstalowanie przed rejsem odpowiednich aplikacji do korzystania z taksówek itd. – bez tego nie ma w ogóle mowy o jakimś budżetowym przemieszczaniu się na miejscu.Bardzo dobrze we wszystkich miejscach, w których byliśmy spisywała się aplikacja MAPS.ME i mapy off-line. Uważam, że bez nich w wielu miejscach ogarnięcie się zajęłoby mi znacznie więcej czasu.KosztyRejs rezerwowałem w maju 2018 roku. Za rejs w wersji 2-tygodniowej w kabinie wewnętrznej premium z uwzględnieniem dopłaty do jedynki zapłaciłem ok. 860 EUR (gdyby w kabinie były 2 osoby, koszt wyniósłby ok. 705 EUR/os.). W cenie otrzymałem pakiet napojów Brindiamo ważny w restauracjach i wszystkich barach.Przelot na pokładzie PLL LOT na trochę dziwnej trasie KRK-WAW-SIN-WAW-LHR kosztował mnie ok. 1900 zł, przy czym jak wspominałem wcześniej, ostatniego odcinka z Warszawy do Londynu nie wykorzystałem.Hotele w Singapurze przed i po rejsie rezerwowałem z wykorzystaniem punktów w programie lojalnościowym Accora z niewielkimi dopłatami.Koszt wizy do Kambodży pobrany na statku wyniósł 33,45 EUR.Cztery wycieczki zakupione na statku (Kambodża, Bangkok, Langkawi i Kuala Lumpur) kosztowały ok. 357 EUR ale ponieważ otrzymałem od Costy 325 EUR z różnych tytułów, zapłaciłem za nie tylko różnicę (32 EUR).Do tego należy jeszcze wspomnieć o obowiązkowej opłacie service chargé, zwanej dawniej „napiwkami” w wysokości 10 EUR/noc czyli 140 EUR.Komunikacja w Singapurze (metro, autobusy) kosztowała mnie w sumie ok. 20 SGD za 5 dni (z uwzględnieniem dnia przylotu i odlotu). Korzystałem tutaj z normalnej karty EZ Link i naprawdę sobie nie żałowałem. Moje doświadczenie pokazuje, że przy takim stylu zwiedzania jak mój, kupno nielimitowanych biletów turystycznych nie ma najmniejszego sensu. Przy tej ilości przejazdów nie opłaca się moim zdaniem korzystać z biletów jednorazowych w metrze (tzw. Standard Ticket) – wychodzą znacznie drożej.Jeśli chodzi o inne koszty, które poniosłem w poszczególnych portach starałem się o nich pisać na bieżąco w relacji. Chyba o niczym istotnym nie zapomniałem…Gdybyście mieli jeszcze jakieś pytania, pytajcie śmiało:-) Jednocześnie chciałbym podziękować wszystkim śledzącym relację, którzy towarzyszyli mi na trasie i dotrwali aż do tego miejsca:-) Dziękuję
:-)
Mój zredukowany plan na dzisiejszy dzień zakładał przejazd do Phuket Town (administracyjna stolica wyspy), jego małą eksplorację a następnie wizytę w najsłynniejszych świątyniach Phuket w Wat Chalong – i powrót do Patong.
Do Phuket Town pojechałem lokalnym busikiem podobnego typu do tych, które spotykałem już wcześniej na Koh Samui oraz w Pattaya – to była tylko trochę większa wersja.
Samo przemieszczanie się po wyspie tymi środkami transportu kosztuje 30-40 bahtów za kurs czyli grosze. Niestety najszybszy środek transportu to nie jest – wyjazd z Patong/wjazd do Phuket Town (i odwrotnie) związany jest z koniecznością pokonania nieprawdopodobnego korka – a do tego dochodzi to, że bus zatrzymuje się dosłownie co chwilę. Ale nie ma co narzekać – w ok. 40 minut dowiózł mnie szczęśliwie na miejsce.
Są też oczywiście tuk-tuki – w Patong wyglądające inaczej niż się zazwyczaj kojarzą. Nieoficjalnie zresztą mówi się, że transportem w Patong rządzi tuk-tukowa mafia. Jest także wspominany już przeze mnie wcześniej Grab Taxi.
Na dzisiaj tyle. Dalszy ciąg postaram się zebrać jutro.W Phuket Town przesiadłem się na kolejny „busik” – tym razem jadący w kierunku plaż Karon i Kata. Busy w prawie wszystkich kierunkach odjeżdżają w Phuket Town z okolic Central Market na Ranong Street. Tam zazwyczaj zaczynają i kończą kurs, trzeba tylko pytać kierowców który pojazd jest właściwy.
Wat Chalong to prawdopodobnie najbardziej znany kompleks świątyń na Phuket. Jest położony praktycznie przy głównej drodze, więc po wyjściu z busa nie trzeba się specjalnie gimnastykować, żeby dotrzeć na miejsce.
Tradycyjnie już, jak przed każdą szanującą się świątynią podczas tego rejsu przywitała mnie odpowiednia brama:
…za którą rozpościera się spory kompleks, na który składa się kilka świątyń czynnych i kilka będących w renowacji lub budowie (chociaż tych drugich może być mniej bo przeznaczenie niektórych obiektów nie do końca jest jasne – na pierwszy rzut oka wyglądają w każdym razie jak świątynie).
To jedna z pierwszych świątyń, niedostępna dla turystów:
Naprzeciwko niej znajduje się druga – przylegająca bezpośrednio do budynków zamieszkałych przez mnichów:
Wewnątrz można zobaczyć posągi, do których miejscowi przyklejają kawałki złotej folii:
Nieco głębiej położona jest najważniejsza – trzypoziomowa świątynia:
Jako jedyna jest otoczona czterema dzwonnicami:
Wnętrza tej świątyni można swobodnie zwiedzać (oczywiście po zdjęciu butów, czapek i przestrzeganiu zasad dot. ubioru). To pierwszy poziom (parter) obiektu:
Swoją drogą ciekawe co jest przechowywane w tych ostentacyjnie prezentowanych wszystkim sejfach… :-)
To drugi poziom:
Na najwyższym piętrze znajduje się duże przeszklone pomieszczenie, w której przechowywane są relikwie Buddy.
Roztacza się stąd widok na cały kompleks świątynny:
…w oddali widać również gigantyczny pomnik Wielkiego Buddy na wzgórzu (zdjęcie kiepskie ale lepsze takie niż żadne):
…a poza tym dopiero stąd widać jaką skalę ma jarmark towarzyszący świątyniom:
Na stoiskach targowiska między świątyniami można kupić chyba wszystko. Dominuje odzież i gastronomia oraz przedmioty związane z kultem religijnym.
Jeśli chodzi o ten ostatni to widziałem to już w kilku miejscach ale dopiero tutaj udało mi się zrobić zdjęcie. W pobliżu wielu świątyń można zobaczyć coś przypominającego „komin”:
Na jednym z licznych stoisk z kolei można zakupić specjalną taśmę, przypominającą połączone ze sobą kapiszony do zabawkowego pistoletu ale w zwielokrotnionym rozmiarze.
Taśmę przekazuje się osobie obsługującej to miejsce, która odrywa z niej część i oddaje z powrotem (są na niej napisy po chińsku) a następnie zawiesza ją wewnątrz pieca i zapala lont:
Huk jest naprawdę spory (w zależności od długości taśmy sekwencja trwa do 20-30 sekund), otwory w kominie go jeszcze wzmacniają.
Z pewnością ma to jakieś głębsze znaczenie religijne lub kulturowe jednak póki co nie udało mi się tego zgłębić.
Jeszcze główna dzwonnica kompleksu:
…oraz pięknie przystrzyżone drzewka, które w zasadzie można zobaczyć tylko tuż obok świątyń – bo wszędzie indziej są kramy:
A wracając do kramów – przegląd tego co oferują wymagałby pewnie z pół dnia. Zaczynając od prażonych kasztanów z trudno powiedzieć czym:
….jakieś dziwne chrupki
…żywe żółte ropuchy sprzedawane w woreczkach (podobnie jak cała masa innych zwierzaków):
na laskach przypominających nasze ciupagi kończąc :-)
Pierwotny mój plan zakładał, że stąd pojadę zobaczyć posąg Wielkiego Buddy oraz punkt widokowy na końcu plaży Kata (widać z niego kilka zatok z plażami w jednym ciągu – to chyba jeden z najbardziej znanych plażowych widoczków z Phuket). Niestety ze względu na słabszą formę dostosowałem zamiary do możliwości i z Wat Chalong wróciłem do Phuket Town – w ten sam sposób, w który dotarłem w przeciwnym kierunku.
Phuket Town do jakichś szczególnie pięknych miejsc na pewnie nie należy ale można tutaj zobaczyć kilka pozostałości po kolonialnej architekturze. Jest to tym łatwiejsze, że duża ich część jest zlokalizowana przy ulicach Ranong i Krabi oraz łączących je przecznicach.
Jednymi z ciekawszych jest budynek obok biura Thai Airways:
…czy muzeum tajskie
Mi najbardziej podobał się poniższy budynek z napisem „Blue Elephant” będący siedzibą szkoły kucharskiej – trudno mi powiedzieć, na ile jest on autentyczny a na ile jest to imitacja nawiązująca do kolonialnej historii wyspy:
Jeszcze kilka zdjęć z innych części starego miasta Phuket Town – spomiędzy zwojów obowiązkowych kabli wiszących nad ulicami można czasami wypatrzeć interesujący lub ładny budynek:
Oczywiście w Phuket Town nie brakuje też świątyń. W wielu spośród nich widać, że przygotowania do chińskiego Nowego Roku (5 lutego) są w pełni. Pierwszą odwiedziłem świątynię położoną tuż przy szkole:
…ale świątyń w Phuket Town naprawdę nie brakuje:
Jeszcze dwa symbole Phuket Twon – złoty smok w miejskim parku:
…i wieża zegarowa na jednym z największych miejskich rond:
Gdyby komuś nie chciało się pomiędzy tym wszystkim chodzić (było naprawdę gorąco) dostępny jest za grosze (chyba 5 bahtów za kurs) różowy autobus miejski kursujący po Phuket Town:
Akurat gdy wyjeżdżałem z Phuket Town, w okolicach Central Market zaczęła się rozkładać późnopopołudniowa gastronomia, na przykład z takimi rybami:
Na wyjeździe z miasta minąłem jeden z setek wizerunków króla:
…i po niespełna godzinie dotarłem do Patong.
Na koniec jeszcze kilka zdjęć z jednego z kilku Patong-owych targów z jedzeniem – ten akurat funkcjonuje pod nazwą OTOP:
I w ten sposób mój pierwszy dzień w Phuket dobiegł końca. Zrobiłem mały objazd po wyspie i chociaż pierwotny plan został zrealizowany tylko w części to i tak jestem zadowolony z tego co mi się udało zobaczyć, biorąc pod uwagę, że jeszcze rano nic nie wskazywało, że w ogóle zejdę na ląd…Drugi dzień na Phuket spędziłem wyłącznie w Patong czyli miejscu, w którym schodziliśmy ze statku.
Podobno prawdziwy Patong można zobaczyć tylko po zmroku. Nie udało mi się zweryfikować, czy to prawda – pomimo, że pierwotnie miałem wczoraj plan wieczornego wypadu do Patong to jednak zmęczenie materiału przeważyło.
Patong to zatoka z kilkukilometrową plażą o tej samej nazwie. Miejsca na niej raczej nie brakuje, chociaż do najspokojniejszych miejsc pewnie nie należy. Sekcje, w których można się kąpać są poprzedzielane częściami dla łodzi i skuterów oraz różnych innych plażowych atrakcji. Wygląda to tak:
Na pewno na Phuket są jednak spokojniejsze i mniej hałaśliwe miejsca, gdzie można plażować.
Tu natomiast można dosłownie na każdym kroku dać się wymasować:
…i oczywiście napoić oraz nakarmić.
Ewentualnie jeśli komuś znudzi się tradycyjny masaż, może skorzystać z „fish masage” dostępnego w wielu miejscach – pod chmurką i w klimatyzowanych pomieszczeniach:
Wzdłuż plaży jeździ właśnie autobus do Phuket Town, z którego korzystałem wczoraj. Dzisiaj potrafił on wyglądać na trochę zatłoczony :-) :
Mówiąc szczerze, w Patong miałem w planie wyłącznie spacer połączony z jakimiś zakupami. Zacząłem od Bangla Street czyli zagłębia imprezowego wyspy: